Patrick Lee Archibald | Constantia Oomen

Mijn Strava fietstocht voor Patrick: Bike ride for my Strava cycling friend Patrick who recently died because of the car accident while cycling, PATRICK LEE ARCHIBALD (PLA) JULY 23, 1961 ~ JANUARY 5, 2021 (AGE 59), very smooth and amazing ride, amazing just like Patrick 🌔❤️🚴‍♂️🕊️🚵‍♀️💫

Lieve fietsvriend Patrick. Ik leerde je in juni 2019 kennen via het platform Mastodon, daar was jij, zeer vanzelfsprekend, als revolutie-aanvoerder van de fiets- en techmensen op diverse accounts actief. Al snel volgden we elkaar op al onze Mastodon accounts en ook direct op Strava. Er was geen enkele wanklank aan en in jou, je was en bent een extreem lieve man die geen haat kent, maar slechts opgeruimd optimisme en je had voor iedereen een vriendelijk woord. Vanaf januari 2021 begon het me op te vallen dat je niet meer postte. Ik bleef er een poos stil onder. Zelf was en ben ik ook in immens stormachtige tijden en ik hoopte dat je gewoon maar even een time-out had genomen. Ik vermoedde wegens de Corona Pandemie al dat je hoogstwaarschijnlijk niet op reis was. Misschien borrelde er in mijn onderbewustzijn allang een besef op: het zou toch niet zo zijn dat…

Op 22 januari 2021 werd het me toch te gortig en stelde ik zowel op Mastodon en Twitter, waar we elkaar inmiddels ook volgden, de vraag of je wel okay was, en zei dat ik je miste. Ik hoorde niets. Maar een zeer goede vriendin, Sjaan, had mijn vraag ook gelezen en had ontdekt dat je gestorven was. Dat zei ze tegen mij op 23 januari, 2021. Ook ik Googelde je naam nu en zag de melding dat je aan de verwondingen die je opliep van een auto-aanrijding overleden was. Ik was bekend met je gevaarlijke fietstochten, vooral die in het donker, ik denk dat South-Carolina nog veel gevaarlijker is dan Californië. Ik bewonderde je meer dan ijzeren, ik zou zeggen granieten doorzettingsvermogen om elke dag met de fiets te commuten naar je werk, ‘s ochtends en ‘s avonds, en oh zo veel te vaak in het pikkedonker. Vanzelfsprekend had je meer dan uitstekende fietslichten, maar de wereld blijft gevaarlijk, zelfs met het meest felle licht denkbaar. Je was uitgerust met een Go-Pro op je helm en je filmde zodanig al je fietstochten, omdat je dat leuk vond, maar ook als een soort verzekerings-ding. Daarbij had ik al meerdere keren ijzingwekkende confrontaties van je met zeer slordige en fietsers-verachtende auto-, bus- enzovoort bestuurders gezien. Die liepen dan maar net goed af.

Hoe jij keer op keer stopte voor schildpadden die doodleuk midden op autowegen zaten om ze te helpen oversteken, zal ik nooit vergeten, en ik ben er zeker van dat de oude dieren die hun huis op hun rug dragen, dat ook nooit zullen doen.

Op Strava bleek je de fietskeizer, zonder enige overdrijving. In 2020, het jaar dat voor de hele wereld zo immens zwaar was, behaalde jij je 100 rides van meer dan 100 miles en ook nog eens de 10K milestone. Ik was absoluut onder de indruk. In een van je laatste Strava tochten postte je een foto van je fiets voor een enorme Neon light ster. Hoe toepasselijk, jouw Ster op de Hollywood Cycling Star of Fame!

Je fietste voor en naar je werk, en in de weekenden voor je plezier. We gaven elkaar kudos en comments en ik voelde en voel nog steeds dat je een zeer goede vriend was en voor altijd bent. Daarvoor hoef je iemand niet eens ontmoet te hebben. Mijn hart is gebroken, maar ik weet zeker dat jij nu over alle hemelen rijdt met je hemelse fiets en zoals een commenter zo treffend zei: ik hoop dat je daarbij altijd de hemelse wind op je gezicht zult voelen. We will meet, again, Patrick, see you in Heaven!

De volgende galerij start met onze ontmoeting op Mastodon, en gaat dan van je meest recente posts naar het begin van 2020, en eindigt met het laatste comment dat ik postte bij je laatste Strava post. Klik graag op de foto’s, of swipe erdoorheen, want de overzichtsplaatjes zijn door WordPress bijgesneden om een mooie layout te kunnen geven.

My Bike ride for my Strava cycling friend Patrick who recently died because of the car accident while cycling, PATRICK LEE ARCHIBALD (PLA) JULY 23, 1961 ~ JANUARY 5, 2021 (AGE 59), very smooth and amazing ride, amazing just like Patrick 🌔❤️🚴‍♂️🕊️🚵‍♀️💫

Dear cycling pal Patrick. I met you in June 2019 via the Mastodon platform, where you were, of course, active on various accounts as the revolutionary leader of the cycling and tech people you are. We soon followed each other on all our Mastodon accounts and also directly on Strava. There was no discord in you, you were and are an extremely sweet man who knows no hate, but only cheerful optimism and has kind words for everyone. From January 2021 I started to notice that you were no longer posting. I was silent about it for a while. I myself was and am also in immensely stormy times and I hoped you had just taken a time-out. I suspected that you were most likely not traveling because of the Corona Pandemic. Perhaps a realization had already been bubbling in my subconscious mind: it wouldn’t be the case that …

On January 22, 2021 it got too much for me and I asked both on Mastodon and Twitter, where we have also followed each other, if you were okay, and said that I missed you. I heard nothing. But a very good friend, Sjaan, had also read my question and discovered that you had died. She said that to me on January 23, 2021. I also Googled your name now and saw the message that you had died of the injuries you sustained in a car accident. I was familiar with your dangerous bike rides, especially those after dark, I think South Carolina is even much more dangerous than California. I admired you more than iron, I would say granite persistence to commute with your bike to work every day, morning and evening, and oh, so much too often in the pitch dark. Obviously you had more than good bike lights, but the world remains a dangerous place, even with the brightest light imaginable.You were equipped with a Go-Pro on your helmet and you filmed all your bike rides because you liked it, but also as a kind of insurance thing. In addition, I had already seen several icy confrontations of you with very sloppy and cyclists-despising car, bus and so on drivers. They ended fine, but just barely.

How you stopped over and over for turtles sitting in the middle of freeways to help them cross, I will never forget, and I am sure the old animals that carry their homes on their backs never will either.

On Strava, you turned out to be the bicycle emperor, without any exaggeration. In 2020, the year that was so incredibly tough for the whole world, you achieved your 100 rides of more than 100 miles and the 10K miles-stone. I was absolutely impressed. In one of your last Strava rides you posted a picture of your bike in front of a huge Neon light star. How appropriate, your Star on the Hollywood Cycling Star of Fame!

You cycled to and from work, and on the weekends for fun. We gave each other kudos and comments and I felt and still feel that you were and forever will be a very good friend. You don’t even need to have met someone for that. My heart is broken, but I am sure you are now riding your heavenly bike across all the heavens and as one commenter so aptly said, I hope you will always feel the heavenly wind on your face while doing so. We will meet, again, Patrick, see you in Heaven!

The following gallery starts with our meeting in Mastodon, and then goes from your most recent posts to the beginning of 2020, and ends with the final comment I made on your last Strava post. Please click on or swipe through these images as they are cropped for layout in the overview.